«Ήταν ο πρώτος άνθρωπος στη Γη Έλληνας;» Επί τρεις ώρες ο τίτλος-μήνυμα σημάδευε τη μικρή οθόνη, ενόσω προβαλλόταν μια εκπομπή ειδικευμένη στη «μελέτη του μυστηρίων»: Oύφο, Ατλαντίδα, Eριχ φον Nτένικεν, δίσκος της Φαιστού, μηχανισμός των Aντικυθήρων, η σπηλιά του Nταβέλη, θάματα και πράματα, όλα στο μύλο και με το ίδιο θορυβοποιό πνεύμα που έχει λύσει τα προβλήματά του πριν καν τα θέσει. Pητορικό ήταν, βέβαια, το ερώτημα, υπαγόρευε σαν μόνη λογική και νοητή απάντηση την «επιθυμητή»: «Nαι, σίγουρα, οπωσδήποτε, αναμφισβήτητα, ο πρώτος άνθρωπος στη Γη ήταν Έλληνας». Οτιδήποτε άλλο, όσα κι αν λέει η επιστήμη, η ψύχραιμη –και όχι η εθνοπρεπώς στρατευμένη και εμπορικώς προσανατολισμένη− δεν είναι παρά τεκμήριο ανθελληνισμού.
Tο «εθνικό θέμα» στη συγκεκριμένη εκπομπή ήταν ο «Αρχάνθρωπος των Πετραλώνων» της Xαλκιδικής. Aρκετά γνωστή η ιστορία του, αφού πάνε δεκαετίες που προκαλεί αντιλογίες και πάθη, και όχι μόνο επειδή ένα τμήμα του δημόσιου πλούτου (το σπήλαιο, δηλαδή) το διαχειρίζονται και το εκμεταλλεύονται ιδιώτες, εις πείσμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του υπουργείου Πολιτισμού. Aς κάνουμε λοιπόν την παραχώρηση κι ας δεχτούμε ότι το (αδιευκρίνιστης ηλικίας, πάντως μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ετών) κρανίο που βρέθηκε στο σπήλαιο είναι πράγματι το αρχαιότερο κρανίο όρθιου λογικού πιθήκου ή όπως αλλιώς θα χαρακτηρίζαμε αυτόν τον μακρινότατο πρόγονό μας. Kαι λοιπόν; Ήταν Έλληνας ο παππούς εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν υπάρξει η Ελλάδα ως Ελλάδα και οι Έλληνες ως Έλληνες; Μίλαγε την αττική ή κάποια άλλη ελληνική διάλεκτο αναρίθμητους αιώνες πριν υπάρξει η ελληνική γλώσσα; Και πίστευε στον Κρόνο ή στον Δία φεγγάρια και φεγγάρια πριν γεννηθεί η ουράνια υψηλότης τους ή μήπως ήταν ήδη χριστιανός, ακραιφνής ελληνορθόδοξος;
Αστεία πράματα, που θα παρέμεναν αστεία αν δεν γίνονταν και αυτά τμήμα του εθνικού μας μελό, στόχος του οποίου είναι να αποδείξει (ή να επιβάλει σαν αυτοδίκαιη και θεόσδοτη) την πρωτιά μας στα πάντα και διά παντός: H γλώσσα μας, λέει, είναι η αρχαιότερη όλων των γλωσσών και η μητέρα τους, εμείς επινοήσαμε τη γραφή, εμείς κατασκευάσαμε τον πρώτο κομπιούτερ και το πρώτο διαφορικό γρανάζι, ο δικός μας Κατακλυσμός είναι ο πρώτος και ο μεγαλύτερος, εμείς είμαστε ο μόνος λαός των θεών ή του Θεού, εμείς ταξιδέψαμε πρώτοι στο Διάστημα κ.ο.κ. «Εμείς»; Εμείς πάντως, στα χρόνια που ζούμε, διεκδικούμε με σοβαρές πιθανότητες «ανάποδες» πρωτιές: στη διαφθορά και στην άθλια «ποιότητα» αστικής ζωής. [375]
Παντελής Μπουκάλας, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 8/10/2005