Καλλιστεία, διαγωνισμός ομορφιάς, πασαρέλα, υπερθέαμα, σκλαβοπάζαρο, εμπόριο λευκής και έγχρωμης σαρκός, πολιτιστικό γεγονός !), παζάρι ομορφιάς, πολιτικός ποδοσφαιρικός αγώνας, διεθνής οργάνωση μεγάλου κύρους, πείτε τα όπως θέλετε. Χορός δισεκατομμυρίων σίγουρα, μια άρτια οργανωμένη βιομηχανία ομορφιάς, εκμετάλλευσης και διαφήμισης.
Αν το γκλάμουρ δεν έχει σταθερή έδρα, είναι γιατί μετακινούνται τα συμφέροντα από χώρα σε χώρα, από ήπειρο σε ήπειρο, ακριβώς γιατί ο ανταγωνισμός από ατομικός εξελίχθηκε σιγά-σιγά σε εθνικό, ηπειρωτικό και, τελικά, εμπορικό. Χώρες νιώθουν περήφανες γιατί καταξιώθηκαν μέσα από τον θεσμό των Μις, εθνικές ή υπερεθνικές σκοπιμότητες, φυλετικές ή ρατσιστικές θεωρήσεις στρογγυλεύτηκαν.
Καλλιστεία Α.Ε. Αρχαίο και σύγχρονο κάλλος μαγειρεμένο με δαντέλες, σκήπτρα, κορώνες, ακριβά δώρα, δάκρυα χαράς, μερικές εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια και άλλους τόσους δουλεμπόρους. Πώς αποτιμάται τελικά ο κόσμος της ομορφιάς; Αν μιλήσουμε με αριθμούς: με 215 νεκρούς, 600 τραυματίες, 4.500 άστεγους στη Νιγηρία. Αν μιλήσουμε με τζίρο από τις τηλεοπτικές διαφημίσεις την ώρα της αναμετάδοσης, αρκεί να πούμε ότι τη στέψη που παρακολουθούσαν μέχρι πρότινος 200 εκατομμύρια άνθρωποι από 36 χώρες βλέπουν σήμερα 2 δισεκατομμύρια τηλεθεατές από 140 κράτη.
Όλοι έχουν κάτι να κερδίσουν από τα καλλιστεία. Η χώρα που φιλοξενεί τον διαγωνισμό επωφελείται οικονομικά, δηλαδή τουριστικά. Τουλάχιστον αυτό γινόταν μέχρι σήμερα. Οι διοργανωτές θησαυρίζουν, ακόμη κι αν δεν το παραδέχονται. Οι αποδέκτες των βραβείων εξασφαλίζουν παχυλά συμβόλαια συνεργασίας –πάντα με ημερομηνία λήξεως– κάποιους βαρύγδουπους γάμους ή απλώς ένα διαβατήριο για τον χώρο του μόντελινγκ και της όποιας καλλιτεχνικής ή άλλης διεξόδου, φωτογραφήσεις σε καταλόγους βιοτεχνιών, ρεπορτάζ μόδας, γιατί όχι και την παρουσίαση του δελτίου καιρού στο δελτίο ειδήσεων. Οι περισσότερες γίνονται πρέσβειρες στον κόσμο για ένα χρόνο.
Ποιοι κρύβονται πίσω από κάθε διαγωνισμό ομορφιάς; Δαιμόνιοι επιχειρηματίες που επωφελούνται κάθε χρόνο από τα καλλιστεία και επινόησαν το συγκεκριμένο σύστημα πώλησης της ομορφιάς. Οι ίδιοι άνθρωποι που καθορίζουν και τους κανόνες του παιχνιδιού. Κανόνες ολοένα και πιο αυστηρούς βιομηχανία ομορφιάς, ουλάχιστον όσον αφορά την ηλικία, αφού γίνονται δεκτές πλέον μόνον οι συμμετοχές κοριτσιών από 17-25 χρόνων.
Απαράβατος όρος να είναι ανύπαντρες, να μην έχουν φωτογραφηθεί γυμνές, να προβάλουν ηθικά πρότυπα. Για ένα μήνα το συμβόλαιό τους υπαγορεύει ότι θα πρέπει να δουλεύουν σαν σκλάβες, να πηγαίνουν σε εκδρομές και δεξιώσεις. Γι’ αυτό και οι υπεύθυνοι της διοργάνωσης δεν επιτρέπουν συναισθηματισμούς στην αυτοκρατορία που έχει στηθεί με τόσο κόπο όλα αυτά τα χρόνια. Τα κορίτσια των καλλιστείων δεν έχουν χρόνο για χάσιμο, πόσο μάλλον για δάκρυα.
Οι μικρές και μεγάλες επαναστάσεις απαγορεύονται αυστηρά. Η Μις Αγγλία, Ντανιέλα Λουάν, δήλωσε εγκλωβισμένη, παγιδευμένη στη Νιγηρία, αλλά παρέμεινε. Άλλες, όπως η Μις Καναδάς, πήραν το πρώτο αεροπλάνο. Η Μις Δανία εγκατέλειψε πρώτη τον αγώνα. Τι δήλωσε; «Ενημέρωσα αμέσως τους διοργανωτές της χώρας μου για την απόφασή μου να αποσυρθώ, αλλά εκείνοι περίμεναν δύο βδομάδες μέχρις ότου ενημερώσουν τους υπεύθυνους του θεσμού. Οι διοργανωτές δεν χάρηκαν και τόσο όταν έμαθαν ότι δεν θα λάβω μέρος. Όταν μιλάμε για τόσα χρήματα, το τελευταίο πράγμα που μπορεί να σε απασχολεί είναι η γυναικεία ευαισθησία». [475]
Σάντυ Τσαντάκη, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 1/12/2002 (Διασκευασμένο κείμενο).